دسته: صنایع غذایی استاندارد ایزو 9003 زمانی به كار می رود كه كیفیت فرآورده ها از طریق بازرسی نهایی تضمین می شود و ممكن است سیستم تولید و مدیریت كیفیت، استاندارد نباشد استانداردهای سری ایزو 14000، مربوط به سلامت محیط زیست و سلامت مردم تحت عنوان Environmental management and control نیز توسط ایزو تدوین دو به اجرا گذاشته شده اند
قیمت فایل فقط 4,900 تومان
استانداردهای غذایی
) استانداردهای غذایی
استاندارد سابقه بسیار طولانی داشته و بشر اولیه با الهام از پدیده های طبیعی مانند گردش ایام، فصول چهارگانه سال و روز و شب، زندگی خود را استاندارد می كرده است. استانداردها در سطوح مختلفی تدوین می شوند از جمله سطح استانداردهای بین المللی است كه توسط سازمان بین المللی است كه توسط سازمان بین المللی استاندارد International Standard Organization با نام مخفف ISO تدوین می شوند. این سازمان استانداردهای قابل اجرا در سطح بین المللی را تدوین كرده كه در تمام كشورهای عضو به رسمیت شناخته می شوند و از بین آنها استانداردهای ایزو 9000 و 14000 متداول تر می باشند.
استانداردهای راهنما با شماره های 9000 و 9004 شامل دستورالعمل هایی برای ارشاد مدیران می باشند. استانداردهای ایزو 9001 زمانی استفاده می شود كه سازمان همزمان در طراحی، تولید، نصب و راه اندازی، نوآوری و خدمات فعالیت دارد. استانداردهای ایزو 9002 جایی استفاده می شود كه فعالیت های طراحی مورد نظر نیست و سازمان با استفاده از طراحی مورد نظر نیست و سازمان با استفاده از طرح های آماری، برای بهبود كیفیت فرآورده ها یا خدمات اقدام می نماید و نیازی به طراحی ندارد.
استاندارد ایزو 9003 زمانی به كار می رود كه كیفیت فرآورده ها از طریق بازرسی نهایی تضمین می شود و ممكن است سیستم تولید و مدیریت كیفیت، استاندارد نباشد. استانداردهای سری ایزو 14000، مربوط به سلامت محیط زیست و سلامت مردم تحت عنوان Environmental management and control نیز توسط ایزو تدوین دو به اجرا گذاشته شده اند.
استانداردهای منطقه ای كه توسط یك سازمان منطقه ای، جهت استفاده كشورهای منطقه تدوین می شود، استانداردهای ملی كه مختص هر كشوری می باشد و استانداردهای سطح كارخانه ای كه در هر شركت، برای همان شركت تدوین می شود، از دیگر سطوح استاندارد می باشند.
سطوح استانداردهای مؤسسه های بین المللی در مورد مواد غذایی توسط مؤسسه های بین المللی مانند FAO و WHO تدوین می شوند. از جمله استانداردهای كركس با نام Codex Alimentarious Commission ( CAC ) هستند كه توسط كمیته مشترك FAO و WHO تدوین می شوند و شامل استاندارد ویژگی ها، آین كار و یا به عبارت بهتر، آیین بهداشتی شرایط كار و دستور العملهای مربوط به آنها هستند. گروه دیگری از استانداردهای سطح مؤسسه های بین المللی، استانداردهای HACCP می باشند.
سیستم HACCP مخفف Hazard Analysis Critical Control Point به معنای تجزیه و تحلیل خطر در نقاط كنترل بحرانی می باشد. لین سیستم در واقع ابزاری را به منظور شناسایی مخاطرات در محل وقوع یا بروز آنها از زمان كاشت، داشت و برداشت مواد اولیه تا محصول نهایی در اختیار مجریان سامانه قرار می دهد و حاصل اجرای آن محصولی سالم، بدون خطر و ایمن می باشد و مصرف كننده می تواند بدون كمترین نگرانی آنرا مصرف نماید.
در سال 1971، اصول مطرح در این سیستم توسط شركت پیلسبوری Pilsbury در یك كنفرانس ایمنی مواد غذائی ارائه گردید. در سال 1974 در واحدهای تولید كننده كنسروهای غیر اسیدی مورد استفاده قرار گرفت تا اینكه در سال 1988 اولین نظام نامه HACCP به وسیله كمیته بین المللی تعیین ویژگی های میكروبیولوژی مواد غذایی ICMSF تهیه و به تفضیل در ارتباط با این سیستم بحث و بررسی گردید.
در دنیای امروز روش های قدیمی كنترل بهداشتی كه صرفاً متكی بر آزمایش محصول نهایی می باشد، منسوخ گردیده است، زیرا عوامل ناخواسته بی شماری وجود دارند كه می توانند پروسه فرآیند محصولات غذای را تحت شعاع خود قرار دهند. از نقاط قوت سیستم HACCP یا به عبارت دیگر مدریت تضمین سلامت و ایمنی غذا می توان به شناسایی، ارزیابی و تجزیه و تحلیل كلیه مخاطرات آنها اشاره نود. این سیستم با استفاده از ابزارهای عملی و جدیدترین یافته های علمی و بهداشتی، پس از تعریف مراحل گوناگون تولید یك ماده غذایی، كلیه مخاطرات مربوط به هر محله را شناسایی و راهكارهای لازم جهت حذف یا كاهش سطوح خطرات در حدود قابل قبول را ارائه می دهد. برخی از مزایای حاصل از كاربرد سیستم HACCP عبارتند از:
1 ـ طبقه بندی مطرف كنندگان محصولات غذایی به گروههای مختلف.
2 ـ كنترل و نظارت بهداشت بر خرید مواد اولیه و فراهم نودن امكان تولید محصولی سالم.
3 ـ برقراری ارتباط با مشتریان و بررسی شكایت ها و درخواست های آنان.
4 ـ آموزش كلیه كاركنان در همه سطوح سازمانی و به وجود آوردن نوعی تعهد و احساس مسئولیت در قبال فعالیت های درون سازمان.
5 ـ بالا بردن سطح سلامت و بهداشت جامعه و كاهش هزینه های خدمات درمانی.
6 ـ فراهم آوردن بستر مناسب جهت صادرات محصولات غذایی و امكان رقابت با سایر كشورها، از طریق تولید محصولاتی منطبق بر موازین بهداشتی یین المللی.
بازگشت
2) افزودنیهای غذایی
افزودنیهای غذایی به ماده یا مخلوطی از مواد اطلاق می شود که بخشی از مواد غذایی اصلی نبوده و در نتیجه عملیات تولید یا کمک به انجام فرایند و یا طی مدت نگهداری و یا از طریق بسته بندی وارد مواد غذایی می شود. افزودنیهای غذایی به دو دسته عمد و غیر عمد تقسیم می شوند. مواد افزودنی غیر عمد به نوبه خود می توانند ناشی از انجام یک فرایند باشد به عنوان مثال هنگامی که از حلال هگزان برای استخراج روغن سویا استفاده می شود، مقداری از حلال پس از جداسازی در روغن می تواند باقی بماند، لذا یک افزودنی ناشی از فرآیند محسوب می گردد. در عین حال مواد افزودنی غیر عمد می توانند شامل ترکیبات و موادی باشد که به طور اتفاقی وارد غذا شده است مانند باقیمانده حشره کشها، آفت کشها، علف کشها و یا می توان به باقیمانده انتی بیوتیک در شیر حیوانات اشره داشت. در هنگام استفاده از ظروف سفالی لعاب دار، سرب موجود در لعاب در صورت اسیدی بودن ماده غذایی وارد آن می شود.
جهت دریافت فایل استانداردهای غذایی لطفا آن را خریداری نمایید
قیمت فایل فقط 4,900 تومان
برچسب ها : استانداردهای غذایی , طرح توجیهی استانداردهای غذایی , دانلود استانداردهای غذایی , استاندارد , افزودنیهای غذایی , صنایع غذایی , دانلود طرح توجیهی , پروژه دانشجویی , دانلود پژوهش , دانلود تحقیق , پایان نامه , دانلود پروژه